डॉक्टर आणि देव या एकाच नाण्याचे दोन बाजू आहेत असे समजण्याचा एक काळ होता. मात्र आता व्यवसायिक जगात डॉक्टर आणि रुग्ण यांच्यातही व्यवहारिक नाते निर्माण होऊ लागले आहे. फॅमिली डॉक्टर ही संकल्पनाही संपुष्टात येऊ लागली आहे. यात समाजव्यवस्थाच दोषी दिसत आहे. वैद्यकीय व्यवसाय केवळ डॉक्टरांच्या हातात न राहता औषध उत्पादक कंपन्या, विविध तपासण्या करणार्या लॅब आणि विमा कंपन्यांच्या हातात गेल्याने वैद्यकीय व्यवसाय एका दुष्टचक्रात अडकू पाहात आहे.
1995 सालापासून डॉक्टर व रुग्ण यांच्या नातत ग्राहक संरक्षण कायद्याने रितसर प्रवेश केला व रुग्ण हा डॉक्टरांचा झाला तर डॉक्टर हा वैद्यकीय सेवा देणारा विक्रेता बनला. त्यामुळे साहजिकच रुग्णांच्या कुटुंबातील एक घटक बनलेला देण्या-घेण्यापलीकडचा असलेला फॅमिली डॉक्टर व्यावसायिक बनला. त्यामुळे डॉक्टर आणि रुग्ण यांच्यातील संवादच हरवला आहे. सुपर स्पेशलायझेशन, कट प्रॅक्टिस यासारख्या गोष्टींमुळे डॉक्टर-रुग्ण यांच्यात दुरावा वाढत चालत आहे. अशाही परिस्थितीत आपल्या सहृदयतेने पेशंटस्ना आपलेसे करणारे डॉक्टर आपल्या आसपास आहेत, पण त्यासाठी तथाकथित ‘बडय़ा’ (महागडय़ा) हॉस्पिटलची क्रेझ विसरायला हवी.