आता तरी जाऊ द्या माहेरा

हात जोडूनी पाया पडूनी

सासूबाई मी विनविते तुम्हाला

बावाजी आले घ्यायाला

जाऊ का मी माहेराला, माहेराला?

कारलीचे बी लाव गं सूनबाई

मग जा आपल्या माहेरा, माहेरा

कारलीचे बी लावलेजी सासूबाई

आता तरी धाडा माहेरा, माहेरा

कारलीचा वेल निघू दे गं सूनबाई

मग जा आपल्या माहेरा, माहेरा

कारलीचा वेल निघालाजी सासूबाई

आता तरी धाडा माहेरा, माहेरा

कारलीला फूल लागू दे गं सूनबाई

मग जा आपल्या माहेरा, माहेरा

कारलीला फूल लागलेजी सासूबाई

आता तरी धाडा माहेरा, माहेरा

कारलीला कारले लागू दे गं सूनबाई

मग जा आपल्या माहेरा, माहेरा

कारलीला कारले लागलेजी सासूबाई

आता तरी धाडा माहेरा, माहेरा

कारलीला बाजारा जाऊ दे गं सूनबाई

मग जा आपल्या माहेरा, माहेरा

कारली बाजारात गेलीजी सासूबाई

आता तरी धाडा माहेरा, माहेरा

कारलीची भाजी केलीजी सासूबाई

आता तरी धाडा माहेरा, माहेरा

मला काय पुसते, बरीच दिसते

पूस आपल्या सासर्यााला, सासर्याlला

मामाजी, मामाजी बाबा आले न्यायाला

जाऊ काजी माहेरा, माहेरा

मला काय पुसते, बरीच दिसते

पूस आपल्या नवर्या ला, नवर्‍याला

स्वामीजी, स्वामीजी बाबा आले न्यायाला

जाऊ काजी माहेरा, माहेरा

”घेतलीय लाठी, हाणलीय पाठी,

तुला मोठं माहेर आठवते, आठवते……!!”