गवतफुला

रंगरंगुल्या, सानसानुल्या,

गवतफुला रे गवतफुला;

असा कसा रे सांग लागला,

सांग तुझा रे तुझा लळा.

मित्रासंगे माळावरती,

पतंग उडवित फिरताना;

तुला पाहिले गवतावरती,

झुलता झुलता हसताना.

विसरुनी गेलो पतंग नभिचा;

विसरून गेलो मित्राला;

पाहुन तुजला हरवुन गेलो,

अशा तुझ्या रे रंगकळा.

हिरवी नाजुक रेशिम पाती,

दोन बाजुला सळसळती;

नीळ निळुली एक पाकळी,

पराग पिवळे झगमगती.

मलाही वाटे लहान होऊन,

तुझ्याहुनही लहान रे;

तुझ्या संगती सडा रहावे,

विसरून शाळा, घर सारे.

कवयित्री- इंदिरा संत