तापत्रयाने मम देह तापला ।
विश्रांति कोणी नच देतसे मला ।
दैवें तुझें हें पद लाधलें मला ।
दत्ता कृपासाउलि दे नमूं तुला ॥ १ ॥
कामादि षड्वैरि सदैव पीडिती ।
दुर्वासना अंग सदैव ताडिती ।
त्राता दुजा कोण न भेटला मला ।
दत्ता कृपासाउलि दे नमूं तुला ॥ २ ॥
देहीं अहंता जडली न मोडवे ।
गृहात्मजस्त्रीममता न सोडवे ।
त्रितापदावानल पोळितो मला ।
दत्ता कृपासाउलि दे नमूं तुला ॥ ३ ॥
अंगी उठे हा अविचार दुर्धर ।
तो आमुचें तें बुडवीतसे घर ।
पापें करोनी जाळितों त्वरें मला ।
दत्ता कृपासाउलि दे नमूं तुला ॥ ४ ॥
तूंची कृपासागर मायबाप तूं ।
तूं विश्वहेतू हरि पापताप तूं ।
न तूजवांचूनि दयाळु पाहिला ।
दत्ता कृपासाउलि दे नमूं तुला ॥ ५ ॥
दारिद्रयदावें द्विज पोळतां तया ।
श्री द्यावया तोडिसी वेल चिन्मया ।
तयापरी पाहि दयार्द्र तूं मला ।
दत्ता कृपासाउलि दे नमूं तुला ॥ ६ ॥
प्रेतासि तूं वांचविसी दयाघना ।
काष्ठासि तूं पल्लव आणिसी मना ।
हें आठवी मी तरि जीव कोमला ।
दत्ता कृपासाउलि दे नमूं तुला ॥ ७ ॥
ह्या अष्टकें जे स्तविती तयावरि ।
कृपा करीं हात धरीं तया शिरीं ।
साष्टांग घालूं प्रणिपात बा तुला ।
दत्ता कृपासाउलि दे नमूं तुला ॥ ८ ॥
॥ इति श्री प.प.वासुदेवानंदसरस्वती विरचितं
श्रीगुरुदत्तात्रेयाष्टकम् संपूर्णम् ॥