एकनाथषष्ठी निमित्त विनम्र अभिवादन

ॐ नमो जी जनार्दना । नाहीं भवअभव भावना ।

न देखोनि मीतूंपणा । नमन श्रीचरणा सद्‌गुरुराया ॥

जय जय देवाधिदेवा । भोगिसी गुरुत्वें सुहावा ।

विश्वीं विश्वात्मा ये सद्‌भावा । तूं कृपेनें जेव्हां अवलोकिसी ॥

ते विश्वीं जो विश्ववासी । त्यातें विश्वासी म्हणसी ।

तेणें विश्वासें प्रसन्न होसी । तैं पायांपाशीं प्रवेशु ॥

काय काशी करिती गंगा।

भीतरीं चांगा नाहीं तो।।

अधणीं कुचर बाहेर तैसा।

नये रसा पाकासी।।

राम राम म्हणे । तया कां न येती विमाने ।

नवल स्मरणाची ठेव | नामी नाही अनुभव ।।

असा कसा देवाचा देव बाई ठकडा |

देव एका पायाने लंगडा ||

शिंकेचि तोडितो मडकेचि फोडितो |

करी दह्यादुधाचा रबडा ||

वाळवंटी जातो कीर्तन करितो |

घेतो साधुसंतांसि झगडा ||

एका जनार्दनी भिक्षा वाढा बाई |

देव एकनाथाचा बछडा ||

बहिरा झालो या या जगी ॥धृ॥

नाही ऐकिले हरिकीर्तन । नाही केले पुराण श्रवण । नाही वेदशास्त्र पठण । गर्भी बधिर झालो त्यागूने ॥१॥

नाही संतकीर्ती श्रवणी आली । नाही साधुसेवा घडियेली । पितृवचनासी पाठ दिधली । तीर्थे व्रते असोनि त्यागिली ॥२॥

माता माऊली पाचारिता । शब्द नाही दिला मागुता । बहिरा झालो नरदेही येता । एकाजनार्दनी स्मरेन आता ॥३॥

नाथाच्या घरची उलटी खूण । पाण्याला मोठी लागली तहान ॥१॥

आंत घागर बाहेरी पाणी । पाण्याला पाणी आले मिळोनी ॥२॥

आजी म्या एक नवल देखिले । वळचणीचे पाणी आढ्या लागले ॥३॥

शेतकऱ्याने शेत पेरिले । राखणदाराला तेणे गिळिले ॥४॥

हांडी खादली भात टाकिला । बकऱ्यापुढे देव कापिला ॥५॥

एकाजनार्दनी मार्ग उलटा । जो तो गुरुचा बेटा ॥६॥

कैसी समचरणींची शोभा । अवघा जगी विठ्ठल उभा ॥१॥

येणे विठ्ठले लाविले पिसे । जिकडे पाहे तिकडे दिसे ॥२॥

पाहते पाहणीयामाझारी । पाहते गेले पाहण्यापरि ॥३॥

एकाजनार्दनी एकू । विठ्ठल अवलोकी लोकु ॥४॥

देवा माझे मन लागो तुझे चरणी । संसार व्यसनी पडोनेदी ॥१॥

नामस्मरण घडो संतसमागम । वाउगाचि भ्रम नको देवा ॥२॥

पायी तिर्थयात्रा मुखी रामनाम । हाचि माझा नेम सिद्धि नेई ॥३॥

आणिक मागणे नाही नाही देवा । एकाजनार्दनी सेवा दृढ देई ॥४॥