कापलेले डोके आणि हातासोबत झोपला प्रियकर, पत्नीने धडासोबत काय केले बघा
Meerut Murder Case मेरठच्या सौरभ हत्याकांडात आता नवीन खुलासे होत आहेत. आता तपासात असे समोर आले आहे की सौरभची आरोपी पत्नी मुस्कान आणि तिचा प्रियकर साहिल शुक्ला यांनी संपूर्ण नियोजनाने हा गुन्हा केला. बुधवारी आरोपींच्या पोलिस चौकशीत धक्कादायक खुलासे झाले. खून केल्यानंतर, साहिलने मनगटापासून कापलेले डोके आणि हात घरातील त्याच्या खोलीत ठेवले आणि २४ तास तिथेच झोपला. दरम्यान सौरभचे धड मुस्कानच्या खोलीतील बेड बॉक्समध्येच राहिले आणि मुस्कान त्याच बेडवर झोपली.
आरोपींनी पोलिसांना सांगितले की त्यांनी नोव्हेंबर २०२४ मध्ये सौरभला मारण्याची योजना आखली होती. त्याला रस्त्यातून काढून टाकल्यानंतर दोघेही एकत्र राहू इच्छित होते. यासाठी तो नोव्हेंबरमध्येच गावोगावी फिरून प्राण्याच्या मृत्यूनंतर त्याला कुठे पुरले जाते हे शोधून काढत होता, जेणेकरून सौरभला मारल्यानंतर तो त्याचे शरीर तिथे पुरू शकेल आणि कोणालाही ते कळू नये.
३०० रुपयांना रेझर आणि पॉली बॅग खरेदी केली
२२ फेब्रुवारी २०२५ रोजी, मुस्कान शारदा रोड येथील एका डॉक्टरकडे झोपेच्या गोळ्या लिहून देण्यासाठी गेली, तिने स्वतःला नैराश्याचा रुग्ण असल्याचा दावा केला, कारण डॉक्टरांच्या प्रिस्क्रिप्शनशिवाय झोपेच्या गोळ्या मिळत नाहीत. यानंतर तिने गुगलवर शोध घेत झोपेच्या आणि मादक गोळ्यांचे काही सॉल्ट बघितले. तिने हे स्वतः डॉक्टरांच्या प्रिस्क्रिप्शनवर लिहिले. ती तिच्या प्रियकरासोबत खैरनगरला पोहोचली आणि झोपेच्या आणि मादक गोळ्या घेतल्या. दोघांनीही शारदा रोडवरून ८०० रुपयांचे दोन मांस कापण्याचे चाकू, ३०० रुपयांचा रेझर आणि एक पॉली बॅग खरेदी केली. ३ मार्च रोजी सौरभने त्याच्या आई रेणूच्या घरून लौकी कोफ्त्याची भाजी आणली. त्याने मुस्कानला कोफ्ते गरम करायला दिले. मुस्कानने भाज्यांमध्ये झोपेच्या गोळ्या आणि इतर मादक औषधे मिसळली. यानंतर सौरभ झोपी गेला.
सौरभ झोपी गेल्यानंतर मुस्कानने तिच्या प्रियकराला फोन करून घरी बोलावले. साहिल घरी पोहोचला आणि दोघांनी मिळून सौरभवर चाकूने वारंवार वार करून त्याची हत्या केली. मृतदेह बाथरूममध्ये नेण्यात आला आणि प्रथम रेझरने मान कापण्यात आली. नंतर हात आणि मनगटे कापले. दोघांचीही योजना होती की मृतदेहाचे तुकडे करावेत, पॉली बॅगमध्ये भरावेत आणि वेगवेगळ्या ठिकाणी फेकून द्यावेत. दोघांनीही सौरभचे धड एका पॉली बॅगमध्ये भरले आणि डबल बेडच्या बॉक्समध्ये ठेवले.
साहिलने कापलेले डोके आणि मनगटापासून कापलेले हात दुसऱ्या बॅगेत ठेवले आणि ते त्याच्या घरी घेऊन गेला. ४ मार्च रोजी त्याने त्याला त्याच्या घरातील एका खोलीत ठेवले, परंतु त्याची विल्हेवाट लावता आली नाही. सौरभचे डोके आणि हात २४ तास साहिलच्या घरीच राहिले. ५ मार्च रोजी त्याने घंटाघर येथून एक ड्रम विकत घेतला आणि पॉली बॅगमध्ये ठेवलेले धड त्यात ठेवले. काही वेळाने साहिलने डोके आणि हात आणले आणि तेही ड्रममध्ये ठेवले. वर सिमेंट आणि धूळ यांचे मिश्रण टाकून ते भरले गेले आणि ते सीलबंद केले गेले.
२०२१ मध्ये गोष्टी घटस्फोटापर्यंत पोहोचल्या होत्या
घरमालकाने साहिल आणि मुस्कानला आक्षेपार्ह अवस्थेत पकडले होते आणि त्यांनी सौरभला फोनवरून याबद्दल तक्रार केली होती. यावर सौरभने मुस्कानला फटकारले होते. २०२१ मध्ये त्याने घटस्फोटाची कागदपत्रेही तयार केली. तथापि नंतर दोघांनीही घटस्फोट घेणार नाही आणि त्यांच्या मुलीच्या आयुष्याला लक्षात घेऊन एकत्र राहण्याचा निर्णय घेतला. असे असूनही, मुस्कानने साहिलला भेटणे थांबवले नाही. जेव्हा सौरभ इथे यायचा तेव्हा ती साहिलला भेटत नव्हती, पण तो निघून जाताच ती त्याला पुन्हा भेटू लागली. यावेळी साहिल दोन वर्षांनी लंडनहून मेरठला आला होता.
मुलीच्या वडिलांनी मागितली मृत्युदंडाची शिक्षा
मुस्कानच्या वडिलांनी तिला फाशी द्यायला हवी असे म्हटले. मुस्कानने जगण्याचा अधिकार गमावला आहे. अशा व्यक्तीला जगण्याचा अधिकार नाही. सौरभने नेहमीच मुस्कानला पाठिंबा दिला. आई म्हणाली की जेव्हा सौरभ लंडनला जात होता तेव्हा आम्ही त्याला मुस्कानला आमच्याकडे सोडण्यास सांगितले होते, पण मुस्कानला इथे राहायचे नव्हते. कारण मुस्कानला माहित होते की तिचे पालक तिला रोकटोक करतील.
