विश्वाद्य अनाद्य विश्वरूपें वंद्य । आणि हा अभेद भेद नाहीं ॥१॥
तें रूप साजिरें नंदाचें गोजिरें । यशोदे निर्धारे प्रेमसुख ॥२॥
हारपती दिशा सृष्टीचा कडवसा । आपरूपें कैसा वोळलासे ॥३॥
निवृत्तिसाधन वसुदेवखूण । गोपिकाचें धन हरी माझा ॥४॥
निराकृती धीर नैराश्य विचार । परिपूर्ण साचार वोळलासे ॥ १ ॥
तें रूप रूपस सुंदर सुरस । तो पूर्ण प्रकाश गोकुळीं रया ॥ २ ॥
नानारूप हरपे दृश्य द्रष्टा लोपे । तो प्रत्यक्ष स्वरूपें नंदाघरी ॥ ३ ॥
निवृत्ति सादर निराकार अंकुर । साकार श्रीधर गोपवेष ॥ ४ ॥
आदि मध्ये वावो अवसान अभावो । पाहाताती निर्वाहो हरपला ॥ १ ॥
तें रूप माजिटें गोपवेश खेळे । नंदाचे सोहळे पुरविले ॥ २ ॥
धन्य ते यशोदा खेळवी मुकुंदा । आळवीत सदा नित्य ज्यासी ॥ ३ ॥
निवृत्तिसधर ब्रह्मरूपसार । वृत्तीचा विचार हरपला ॥ ४ ॥
जेथें रूप रेखा ना आपण आसका । सर्व रूपें देखा हरि माझा ॥ १ ॥
तें रूप गोजिरें नंदाघरीं असे । जनीवनीं दिसे गोपिकांसि ॥ २ ॥
नादभेद कळा जेथें भेद नुठी । ब्रह्मरूपें तुष्टि अवघी होय ॥ ३ ॥
निवृत्ति जन जन वन देख । आत्मरूपभाव ब्रह्म जाला ॥ ४ ॥
मध्यबिंदनाद उन्मनि स्वानंद । रूपरस गोविंद गुणनिधी ॥ १ ॥
तें रूप सुरवर सेविती अरुबार । नित्यता सविचार भोगिताती ॥ २ ॥
गौळिया गोजिरें दैवत साचारें । नंदासि एकसरे प्रेम देत ॥ ३ ॥
निवृत्ति निवाला प्रेमरसें धाला । सर्व सुख डोळा हरिकृष्ण ॥ ४ ॥
विश्वातें ठेऊनि आपण निरंजनी । नामाची पर्वणी भक्तांलागी ॥ १ ॥
तें रूप संपूर्ण वसुदेवाकुळीं । यादव गोपाळीं वोळलासे ॥ २ ॥
व्यापकपण धीर ब्रह्मांड साकार । तें रूप तदाकार भाग्ययोगें ॥ ३ ॥
निवृत्ति घनवट आपण वैकुंठ । कृष्णनामें पेठ गोकुळीं रया ॥ ४ ॥
विश्वंभरमूर्ति विश्वाचे पाळक । वैकुंठव्यापक जीवशिव ॥ १ ॥
तें रूप सुंदर नंदाघरीं वसे । जनीवनीं वसे कृष्णरूप ॥ २ ॥
निखळ निघोट नितंब परिपूर्ण । आनंदपुर्णघन गोपवेषें ॥ ३ ॥
निवृत्ति परिकर वैकुंठ अपार । भाग्य पारावार यशोदेचें ॥ ४ ॥
त्रिभंगी त्रिभंग जया अंगसंग । एकरूप सांग वोघवतसे ॥ १ ॥
तें रूप सावळें भाग्ययोगें वोळे । नंदाचे सोहळे पाळियेले ॥ २ ॥
श्रुतिप्रतिपाद्य शास्त्रांसि जें वंद्य । निर्गुणाचें आद्य भाग्यनिधि ॥ ३ ॥
निवृत्ति नितंब रूपस स्वयंभ । कृष्णनामें बिंब बिंबलेंसे ॥ ४ ॥
ज्याचे स्मरणें कैवल्य सांडणें । एका नामें होणें चतुर्भुज ॥ १ ॥
तें रूप वैकुंठ भोगिती गोकुळीं । नंदाचिये कुळीं बाळकृष्ण ॥ २ ॥
न संपडे ध्यानीं लावितां उन्मनी । तो गोपाळाचे कानीं सांगे मातु ॥ ३ ॥
निवृत्ति अरुवार कृष्णरूपी सेवी । मन ठाणदिवी ह्रदयामाजी ॥ ४ ॥
विकट विकास विनट रूपस । सर्व ह्र्षिकेश दिसे आम्हां ॥ १ ॥
तें रूप साजिरें नंदाचें गोजिरें । उन्मनिनिर्धारे भोगूं आम्हीं ॥ २ ॥
विलास भक्तीचा उन्मेखनामाचा । लेशु त्या पापाचा नाहीं तेथें ॥ ३ ॥
निवृत्ति म्हणे तें सुखरूप कृष्ण । दिननिशीं प्रश्न हरि हरि ॥ ४ ॥
