उठि उठि बा पुरुषोत्तमा । भक्तकामकल्पद्रुमा ।
आत्मारामा निजसुखधामा । मेघश्यामा श्रीकृष्णा ॥ध्रु.॥
भक्तमंडळी महाद्वारी । उभे निष्ठत श्रीहरी ।
जोडोनिया दोन्ही करी । तुज मुरारी पाहावया ॥१॥
संतसनकादिक नारद । व्यास वाल्मीकि ध्रुवपह्लाद ।
पार्थ पराशर रुक्मांगद । हनुमान अंगद बळिराजा ॥२॥
झाला प्रातःकाळ पूर्ण । करी पंचांग श्रवण ।
आला मुद्‌गलभट ब्राह्मण । आशीर्वचन घे त्याचे ॥३॥
तुझा नामदेव शिंपी । घेउनि आला आंगडे टोपी ।
आता जाऊ नको बा झोपी । दर्शन देई निजभक्तां ॥४॥
नानापरिचे अलंकार । घेऊनि आला नरहरि सोनार ।
आला रोहिदास चांभार । जोडा घेऊनि तुजलागी ॥५॥
सुगंध सुमने पुष्पांजुळी । घेऊनि आला सांवता माळी ।
म्हणे श्रीरंगा पदकमळी । अनन्यभावे समर्पू ॥६॥
कान्हुपात्रा नृत्य करी । टाळछंदे साक्षात्कारी ।
सेना न्हावी दर्पण करी । घेउनि उभा राहिला ॥७॥
लिंबुर हुरडा घेउनि आला । तो हा माणकोजी बोधला ।
दर्शन द्यावे बा ! त्याजला । भक्त भोळा म्हणऊनी ॥८॥
मिराबाई तुझेसाठी । दूध-तुपे भरुनी वाटी ।
तुझे लावावया ओठी । लक्ष लावुनी बैसली ॥९॥
नामदेवाची जनी दासी । घेऊनि आली तेल-तुपासी ।
तुज न्हाऊ धालावयासी । उभी ठेली महाद्वारी ॥१०॥
गूळ-खोबरे भरुनी गोणी । घेउनि आला तुकया वाणी ।
वह्या राखिल्या कोरडया पाणी । भिजो दिल्या नाही त्वा ॥११॥
आला चोखामेळा महार । स्वामी करीतसे जोहार ।
त्याचा करोनिया उद्धार । संतमेळी स्थापिला ॥१२॥
हरिभजनाविण वाया गेले । ते नरदेही बैल झाले ।
गोर्यााकुंभारे आणिले । खेळावया तुजलागी ॥१३॥
गरुडपारी हरिरंगणी । टाळमृदुंगाचा ध्वनी ।
महाद्वारी हरिकीर्तनी । तल्लिन कान्हा हरिदास ॥१४॥
निजानंदे रंगे पूर्ण । सर्वही कर्में कृष्णार्पण ।
श्रीरंगानुजतनुज शरण । चरणसेवा करीतसे ॥१५॥
