श्री गोरक्ष किमयागिरी प्रवाह - भाग २

६ सामर्थ्य परीस

॥ जगन्नाथीं पूरी । पुढें सेतुबंघीं । हनूमंतु दूत । देखीयेला ॥४२॥

॥ मर्कटा ह्मणोनी । हेटाळींतां जती । मच्छिंदर वानी आत्म-प्रौढी ॥४३॥

॥ वायुसूत-जती । वाग्युद्धें ताडनें । झोंबी हातघाई । संचरीती ॥४४॥

॥ वात पर्वतास्त्रें । हनूमंत बळी । मौळी मच्छिंदरें । शीणवीला ॥४५॥

॥ दुर्गा तळी दाबी । धरी मारुतीसी । अनीळ तातासी । ‘धांवे म्हणें ॥४६॥

॥ पुत्रार्थ अनीळू रस । वाहीला । ‘जती-श्रेष्ठ तूची । सोडी बाळू ॥४७॥

॥ परखी परीसू । लोहा सुर्वणातें । चोज किमयेचें । तज्ञ घेती ॥४८॥

॥ वायु-सूतू याची । ‘जती!कार्य करी । ख्रियांचिया राज्यी । जावोनियां ॥४९॥

॥ मार्गी ज्वालामुखी । हिंगळा-इंगळा । मच्छिंद्रा कमळा जाळू पाहे ॥५०॥

॥ आठीहि भैरवी । गदारोळ केला । युद्धा आव्हानिला । जतींद्र तो ॥५१॥

॥ भैरवी शस्त्रास्त्रें । ब्रह्मास्त्रें तयांची । चिमूटी भस्माची । बुंथी केली ॥५२॥

॥ चामुंडांचा भारू । चंड पुढें आला । मोहूनी वाराली । योगीयानें ॥५३॥

॥ हिंगळा तोषली । वरू देती झाली । समाधानें शांत शीतला ती ॥५४॥

॥ वायु योगें पंथू बारा मल्हारांसी । अम्बा प्रसादेंसी चाले वेगी ॥५५॥

॥ वेत्रालें वेताळें । भूतें जीं उदेलीं । स्पर्शास्त्रें तीं स्थानीं । खिळवीलीं ॥५६॥

॥ आडूलीं कुडाळीं । कोकणी तै येतां । काळीका देवता । आराधीली ॥५७॥

॥ ‘मंत्र काव्य’ गाई । ‘मंत्र नारायणी । कालिके वेताळा !। मान्य करां ॥५८॥

॥ पोटी उभयांच्या । मोठा क्रोधू आला । ‘शाबरी हा बेटा । कानीं फांटा ॥५९॥

॥ ‘शाबरी काव्यांते । नादरीले कोणी ?। जाळोनी शापोनी भस्म करूं ॥६०॥

॥ दोघेही म्हणती । तोचिं भस्म तेथें । सांचतें चिमूटी । अंगोपांगी ॥६१॥

॥ रुद्र, शिव, सूर्य । साह्यासी धांवती । उभयां रक्षीती । स्मित-हास्ये ॥६२॥

॥ ‘मच्छिंद्रा शाबरी । काव्यीं श्रेष्ठ मानूं । ‘श्रद्धायु सेवूत । ज्ञान सारे’ ॥६३॥

॥ विश्वे देवी श्रद्धा । गुरु-क्षेत्री तैसी । मंत्रीहि आपैसी । जडों द्यावी ॥६४॥

॥ ध्यावा ध्यानी, काव्यीं । धर्म नीति न्यायू । उदात्त विचारा । मनी ठायू ॥६५॥

॥ अनुभव-ज्ञानी । बाल ना शाबरी । संचारी मार्गाने । सत्य-ज्ञानू ॥६६॥

॥ भस्मू माया भासे । करी जो सहनू तपनू रक्षणू देहें मनें ॥६७॥

॥ क्रोधी आवरोनी । गात्रें संयमूनी । योगी तो कुशली । लीन ज्ञानी ॥६८॥

॥ देवां कालीसह । आराधीतो यती । काली वरू देती । कालांती ती ॥६९॥

॥ ओगरोनी सेवा । देवां, नाथा, पांथा, । विश्वे देवां ताता । बोळविलें ॥७०॥

॥ तदा गदा-तीर्थू । मच्छिंदर क्रमी । वीरभद्रा अढी । पडे त्यासी ॥७१॥

॥ राममंत्रे भस्मु । चिमूट फेकीतां । रुद्रास्त्रें झोडली वीरभद्रें ॥७२॥

॥ काळास्त्र काखोखी । वीरभद्र योजी । वासनीक योजी मच्छिंदरू ॥७३॥

॥ देखे युद्धकला । तोखे वीरभदरु । आशिर्वादू देई । मज्छिंदरा ॥७४॥

॥ येरीहि देवांनी । आसना विमानी । मनकर्णी स्थानी पोचविला ॥७५॥

॥ नऊ नारायणी । समाधि देखिल्या स्थितप्रज्ञी कृष्णा । तेथें दहा ॥७६॥

॥ सत्य लोक यात्रा । कैलास मानसू । वैकुंठ-साहसू । देवां संगे ॥७७॥

॥ भोगावती तीरी । वज्रावती अम्बा । रामें दाशरथी । स्थापीजेली ॥७८॥

॥ यात्रा द्वारावतू क्रमोनियां येई । अयोध्या नगरी । राज-योगी ॥७९॥

॥ पाशुपती राव । पाळी प्रजाजनू । राम दर्शनासी । रथी निघे ॥८०॥

॥ मूर्त मंदिरांत । धूर्त द्वारपाळ । राव अम्बारीत । सैन्यामाजी ॥८१॥

॥ मच्छिंदरी तोचि । हेतू होता साचा । राम दर्शनाचा । मूर्त जरी ॥८२॥

॥ सन्मानें राजाशी । द्वारपाळू नेई । कान-फांटा जोगी । आडवीला ॥८३॥

॥ मच्छिंद्रे शासीला । पाशूपतरायू । सेवका मलीदा । दंडू राया ॥८४॥

॥ रावें रामपदी । ललाट टेकीतां । स्पर्शास्त्र प्रेरीलें । जोगडयानें ॥८५॥

॥ पाशुपत-भाल । पदीं टेकीयेलें । तेथें चिकटले । भूमी भागी ॥८६॥

॥ मंत्री पंडितीहि । जधी शोधू केला । मच्छिंद्र-प्रभावू । भावियेला ॥८७॥

॥ कारुण्यें शरणू । जातां जांगियाते । विभक्त-मंत्रातें । जपीयलें ॥८८॥

॥ सूर्यासी जिंकोनी । मच्छिंदरे त्वरें । रामासि प्रार्थीले । दीन वाचे ॥८९॥

॥ ‘रामा धांवा वेगें । नामें उच्चारीतां । उद्धरणा करी । जपी-योगी ॥९०॥

॥ वरू देवोनियां । मंत्रा शाबरासी । मच्छिंद्रा भक्ताचें ब्रीदू रक्षी’ ॥९१॥

॥ प्रसादू लाहोनी । मान्यता मंत्रासी । रामें देतां जोगी । उल्हासला ॥९२॥