मारुती स्तोत्र (Hanuman Chalisa किंवा Maruti Stotra) वाचण्याची कोणतीही बंधनकारक वेळ नाही, परंतु ज्योतिषीय आणि आध्यात्मिक दृष्ट्या काही विशिष्ट वेळा उत्तम आणि अधिक फलदायी मानल्या जातात.
मारुती स्तोत्र पठण करण्याची योग्य वेळ-
१. सकाळची वेळ (पहाटे) : सूर्योदयापूर्वी (पहाटे ४ ते ६ वाजेपर्यंत). दिवसाची सुरुवात सकारात्मक ऊर्जेने करण्यासाठी ही वेळ सर्वोत्तम आहे. या वेळेत मन शांत आणि एकाग्र असते.
२. संध्याकाळची वेळ (सूर्यास्तावेळी): सूर्यास्ताच्या वेळी (संध्याकाळी ६ ते ७ च्या दरम्यान). ही वेळ दिवसभरातील कामातून निवृत्त होऊन ईश्वराचे स्मरण करण्याची असते. नकारात्मक शक्ती दूर करण्यासाठी हा काळ उत्तम मानला जातो.
३. मारुतीचा वार (मंगळवार आणि शनिवार): मंगळवारी आणि शनिवारी दिवसभरात कधीही (विशेषतः सकाळी किंवा संध्याकाळी).
हे दिवस हनुमानाला समर्पित असल्याने, या दिवशी पठण केल्यास विशेष कृपा प्राप्त होते.
४. विशेष दिवस आणि काळ: हनुमान जयंती, रामनवमी, चातुर्मासात मंगळवार/शनिवार, ग्रहणकाळ (सूर्य/चंद्रग्रहण) – या वेळी मारुती स्तोत्राचा जप केल्यास विशेष कृपा प्राप्त होते. कोणतेही संकट किंवा भीती वाटत असल्यास तत्काळ वेळेची अट न ठेवता कधीही वाचावे, हनुमानजी त्वरित धावून येतात अशी श्रद्धा आहे.
मारुती स्तोत्र पठण करण्याची योग्य पद्धत
स्तोत्र वाचण्यापूर्वी स्नान करून किंवा हात-पाय धुऊन शुद्ध वस्त्रे परिधान करावी.
शक्य असल्यास पूर्वेकडे किंवा दक्षिणेकडे तोंड करून बसावे.
शक्य असल्यास लाल किंवा केशरी रंगाचे वस्त्र नेसावे.
एकाग्र मनाने आणि उच्चार शुद्ध ठेवून स्तोत्र पठण केल्यास त्याचा चांगला परिणाम होतो.
स्तोत्र शांतपणे, स्पष्ट उच्चारांनी आणि योग्य गतीने वाचावे. गडबड करू नये. प्रत्येक शब्दाचा अर्थ मनात आणण्याचा प्रयत्न करावा.
तुम्ही संख्या मोजण्यासाठी जपमाळेचा (रुद्राक्ष माळ किंवा तुळशी माळ) वापर करू शकता.
हनुमानजींना लाल फूल अर्पण करणे शुभ मानले जाते.
मारुती स्तोत्र
भीमरूपी महारुद्रा, वज्रहनुमान मारुती |
वनारी अंजनीसूता रामदूता प्रभंजना ||१||
महाबळी प्राणदाता, सकळां उठवी बळें |
सौख्यकारी दुःखहारी, दुत वैष्णव गायका ||२||
दीनानाथा हरीरूपा, सुंदरा जगदांतरा |
पाताळदेवताहंता, भव्यसिंदूरलेपना ||३||
लोकनाथा जगन्नाथा, प्राणनाथा पुरातना |
पुण्यवंता पुण्यशीला, पावना परितोषका ||४||
ध्वजांगे उचली बाहो, आवेशें लोटला पुढें |
काळाग्नी काळरुद्राग्नी, देखतां कांपती भयें ||५||
ब्रह्मांडे माईलें नेणों, आवळे दंतपंगती |
नेत्राग्नीं चालिल्या ज्वाळा, भ्रुकुटी ताठिल्या बळें ||६||
पुच्छ ते मुरडिले माथा, किरीटी कुंडले बरीं |
सुवर्ण कटी कांसोटी, घंटा किंकिणी नागरा ||७||
ठकारे पर्वता ऐसा, नेटका सडपातळू |
चपळांग पाहतां मोठे, महाविद्युल्लतेपरी ||८||
कोटिच्या कोटि उड्डाणें, झेपावे उत्तरेकडे |
मंद्राद्रीसारिखा द्रोणू, क्रोधें उत्पाटिला बळें ||९||
आणिला मागुतीं नेला, आला गेला मनोगती |
मनासी टाकिलें मागें, गतीसी तुळणा नसे ||१०||
अणुपासोनि ब्रह्मांडाएवढा होत जातसे |
तयासी तुळणा कोठे, मेरू मंदार धाकुटे ||११||
ब्रह्मांडाभोवतें वेढें, वज्रपुच्छें करू शकें |
तयासी तुळणा कैची, ब्रह्मांडी पाहता नसे ||१२||
आरक्त देखिलें डोळा, ग्रासिलें सूर्यमंडळा |
वाढतां वाढतां वाढें, भेदिलें शून्यमंडळा ||१३||
धनधान्य पशूवृद्धि, पुत्रपौत्र समग्रही |
पावती रूपविद्यादी, स्तोत्रपाठें करूनियां ||१४||
भूतप्रेतसमंधादी, रोगव्याधी समस्तही |
नासती तूटती चिंता, आनंदे भीमदर्शनें ||१५||
हे धरा पंधरा श्लोकी, लाभली शोभली बरी |
दृढदेहो निसंदेहो, संख्या चन्द्रकळागुणें ||१६||
रामदासी अग्रगण्यू, कपिकुळासि मंडणू |
रामरूपी अंतरात्मा, दर्शनें दोष नासती ||१७||
॥ इति श्रीरामदासकृतं संकटनिरसनं मारुतिस्तोत्रं संपूर्णम् ।।
