कोजागिरी पौर्णिमा आरती चंद्राची
जय देव जय देव जय श्रीशशिनाथा ।
आरती ओंवाळूं पदिं ठेउनि माथा ॥ धृ. ॥
उदयीं ह्रदयीं तुझ्या सीतळतां उपजे ।
हेलावुनि क्षीराब्धि आनंदे गर्जे ॥
विकसितकुमुदिनी देखुनि मन तें बहु रंजे ।
चकोर नृत्य करिती सुख अद्‌भुत माजे ॥ जय. ॥ १ ॥
विशेष महिमा तुझा न कळे कोणासी ।
त्रिभुवनि द्वादशराशी व्यापुनि आहेसी ॥
नवही ग्रहांमध्ये उत्तम तूं होसी ।
तुजें बळ वांछिती सकळहि कार्यांसी ॥ जय. ॥ २ ॥
शंकरगणनाथादिक भूषण मिरविती ।
भाळी मौळी तुजला संतोषें धरिती ॥
संकटनामचतुर्थिस पूजन जे करिती ।
संपत्तिसंतति पावुनि भवसागर तरती ॥ जय. ॥ ३ ॥
केवळ अमृतरुप अनुपम्य वळसी ।
स्थावर जंगम यांचे जीवन आहेसी ॥
प्रकाश अवलोकितां मन हें उल्हासी ।
प्रसन्न होउनि आतां लावीं निजकासी ॥ जय. ॥ ४ ॥
सिंधूतनया इंदु बंधु श्रीयेचा ।
सुकीर्तीदायक नायक उड्डगण जो यांचा ॥
कुरंगवाहनचंद्रा अनुचित हे वाचा ।
गोसावीसुत विनवी वर दे मज साचा ॥ जय. ॥ ५ ॥
